Dag 8, Het onderonsje

Na een onrustige nacht voor het uitstapje hebben we lekker ontbeten. Ondanks het feit dat de chauffeur hier al om 01.00 uur ’s nachts stond en we om 9, zoals afgesproken, in de bus gingen zitten, zijn we met enige vertraging (45 minuten) vertrokken, omdat de chauffeur zich aan zijn rusttijden moest houden. Na een hobbelige rit van 2,5 uur, ja je moet er iets voor over hebben, zijn we aangekomen in het Aqua Magic. Een zwemparadijs met een stuk of 10 glijbanen. Nadat iedereen gesetteld was op een lekker strandbed, nam de bewolking steeds meer toe helaas. Ondanks dat, was de temperatuur wel goed. Iedereen heeft eerst even lekker gezwommen, alle glijbanen zijn uitgeprobeerd, inclusief het restaurant waar we heerlijk pizza gegeten hebben. Het afrekenen ging iets minder soepel en duurde bijna net zo lang als het zwemplezier, aangezien iedereen apart met de leiding moest afrekenen, omdat de bediening dat niet wilde doen. Vervolgens hebben we nog lekker kunnen zwemmen. Iedereen had zich verheugd op een lekkere warme douche, maar deze bleek nog kouder te zijn als onze campingdouche. Ook de toiletten waren van Franse komaf, dus boden niet het gewenste comfort.

Om half vier werden we door de bus opgehaald, welke ons naar het centrum van Chisinau bracht. Iedereen had daar zo’n twee uur de tijd om rond te lopen en souvenirs te kopen. Dat bleek lang genoeg voor de meesten. Het centrum van Chisinau is nu niet bepaald het meest opwindende winkelparadijs. In de tussentijd ging de leiding op zoek naar een geschikte eetgelegenheid. Om 18.30 uur zaten we gezellig aan tafel. Het bleek niet mee te vallen om het eten gelijktijdig op tafel te krijgen, maar dat mocht de pret niet drukken. Het eten was in ieder geval heerlijk! En burgers eten ze hier met handschoentjes! Als afsluiting dachten we nog even een ijsje bij de M te halen, maar daar bleek al het ijs op. Hoe is het mogelijk! De keuze bleek te bestaan uit een milkshake of koffie. Om 21 uur zaten we weer in de bus naar Sculeni, waarbij Ellen haar koffie nog even over het tapijt van de luxe bus heen gooide, met dank aan het fantastische wegdek.

And last but not least!!
Lieve ouders, TOPKINDEREN hebben jullie! Wij als leiding zijn enorm trots op ons team! De jongelui hebben enorm hard gewerkt afgelopen week. Natuurlijk waren er even opstart- en gewenningsproblemen. En de vraag wat er nu precies verwacht werd van ze…, maar na een paar evaluaties ging het als een trein lopen. Zowel de bouw als het kinderkamp.
Iedereen bouwt, speelt en bezoekt evenveel. Wat natuurlijk een enorme ervaring is.
We hopen dat de sfeer komende week zo blijft en ouders helaas… er heeft nog niemand heimwee.
Het enige minpuntje voor de dames en sommige heren; we hoopten een beetje af te vallen maar Ira kookt zo lekker dat we vol en rond terug komen.